مراسم احیای شب 19 ماه مبارک رمضان در مسجد امام حسن مجتبی(ع)شهر سرخنکلا

ولادت باسعادت کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی(علیه السلام) مبارک.

میلاد حسن(ع) خسرو دین است امشب
شادی و سرور مؤمنین است امشب
از یمن قدوم مجتبی(ع) طاعت ما
مقبول خداوند مبین است امشب

######

دوش بر گوشم رسید این مژده از جان آفرینم
کاید از ره آن نگار دلنواز و نازنینم
گفتم ای مه از کدامین آسمان باشی؟ بگفتا
شمس ایوان ولایت، عُروَة الوثقای دینم
من همان ماه تمامم، جلوه ی ماه صیامم
شاهد صلح و قیامم، وجه رب العالمینم

وفات حضرت خدیجه (ع)

در مقام زن ولی مردانگی قانون توست
تا قیامت هر کجا مؤمن بوَد، ممنون توست
بردباری، صبر، دینداری همه مرهون توست
هر که از اسلام دارد بهره‌ای، مدیون توست

ماه عاشقی

 بر من منت نهادی و از ظلمت به نورم راهنمایی کردی .

کور بودم بینایی ام بخشیدی.

تشنه بودم سیرابم ساختی .

خوار و کوچک بودم عزت و بزرگی ام دادی .

تنها بودم مونسم  شدی .

گمراه بودم هدایتم کردی .

بر من منت نهادی و خدایم شدی تا بنده ات باشم و بندگی ات کنم اما شرمنده ام همانند مهمانی که از میزبانش سپاسگزار نباشد. همچون فرزندی که مادر را سپاس نگوید. مثل تشنه ای که از سیراب کننده اش تشکر نکند . مثل کویری که ممنون ابرهای باران آور نباشد .

شر منده ام که مرا ایمان بخشیدی و در کهف اطمینان بخش وحی و من این همه لطف را از یاد بردم .

بر من منت گذاشتی و ریزه خوار خوان سراسر هدایت و مهر رسولت کردی و من خویش را  گم کردم. در قلبم جوانه ارادت اولیایت را رویاندی و من از آنان پیروی نکردم.

ای آنکه بر من  و همه اهل ایمان و رستگاری منت خویش را به کمال رساندی در این شبها و روزهایی که نسیم مهربانی ات همه جا را معطر کرده است بر منت بگذار و تا لحظه مرگ سایه هدایت را از سرم کم نکن . وباز بر من منت بگذار و در عالم جاودانگی از عقوبت آتش رهایم ساز .

ای آنکه بر همه منت می نهی  و هیچکس بر تو منت نمی نهد باز هم با منتی مرا شرمنده کن با منت آغوشی که برایم می گشایی.

بهشت من یک لحظه رها شدن در آن آغوش بی مانند است . من تشنه آغوش توام .

ماه رمضان

ای خجستگی زمان !

ای شکوه لحظه ها !

ای رمضان بزرگ!

سراغت را از گنجشکها گرفتم و گفتند که می آیی.

حالت را از پنجره پرسیدم و پاسخ داد که بر می گردی .

در کنار گلدان یادت کردم و غنچه ها شکفتند .

در آینه ، جست وجویت کردم و تمام قد ،لبخند زد .

بر سجاده نامت را بردم و تسبیح به رقص آمد .

در باغ ، صدایت زدم و درختها تعظیم کردند .

این تکاپوها به جبران عظمت اذان معطری است که هر سحر ، خانه ها را با خداپیوند می دهند. 

این ارادت ها همه برای تو بودند و به احترام طراوت لحظه های افطارت .

این شوقها در پاسخ مهرورزی های مهربانی است در شبهای بزرگ بارش نور و وحی و محبت. شبهایی که ترتیل دوست داشتن های آن بالا نشین نزدیک ، همه را بی خویش می سازد .

این زمزمه ها مقدمه نجوای "یا رب یارب"  دلسوختگانی است که در شب های " قدر"  به بامداد دیدار چشم می دوزند .  

 تو ماه مهربان  خدایی  که باز هم به خانه هایمان آمده ای . خوش آمدی ! تنهایی ام را دیدی و آمدی تا با تو بگویم  طاقت یک لحظه دوری ات را ندارم. تا بپرسم آیا دوری تو تاوان آن صبحی است که به گلها سلام نکردم و یا آن شبی که بی وضو به ماه ، چشم دوختم؟

ای مهمان عزیز این دلهای پر از امید !

اینک خویش را به من نزدیک کن بی آنکه شرمنده  ام سازی و دستی بر موهایم  بکش بی آنکه اشک شوقم را از گونه هایم بزدایی .

آمین ای رمضان مبارک و عزیز !

چرا تنها به حضرت عباس باب الحوائج میگویند؟

مرحوم حاج شیخ جعفر شوشتری می گوید :برای اینکه تمام شهدای کربلا که لب تشنه بودند ، غیر از حضرت عباس (ع) هیچ کدام با لب تشنه به شهادت نرسیدند . هر کدام که میخواستند از دنیا بروند حضرت محمد(صلی الله علیه وآله) می آمدند و یک ظرف از آب کوثر می آوردند ، اومی خورد و سیراب می شد . 

مگر پیغمبر(صلی الله علیه وآله) برای حضرت عباس (علیه السلام) آب نیاورد؟ 

بله ، آب برایش آورد و فرمود : عباسم بخور !

حضرت عباس (علیه السلام) گفت : نمی خواهم آقا .

بشنو تا برایت بگویم وحضرت عباس (علیه السلام) را بشناسی .

صدا زد :عباسم ! 

همه از دست من آب خوردند .

آنهایی هم که بعد بیایند آبشان خواهم داد .

توچرا آب نمی خوری ؟ 

یک وقت صدا زد : آقا !

مگر صدای العطش بچه ها را نمی شنوی ؟

سوگنامه آل محمد (صلی الله علیه وآله) ، ص 308

وفات حضرت معصومه(ع)تسلیت باد.

به جـــان پاک تو  ای دختر امام، ســلام          به هر زمان و مـکان و به هر مقام، سـلام

تویـی که شــاه  خراسان بود بــرادر تــو          بـــر آن مقام رفیــع و بـر این مقام، ســلام 

به هر عدد که تکلم  شـود به لیل و نهار          هــــزار بـار فـــزون تـر ز هـر کـلام،  ســلام

صبح تا شب و از  شام، تا طلیعه صبــح          بر آستـانه قــدسـت علی الـدوام، ســلام

در آســـمان  ولایــت، مــه تمــامی تـــو           ز پای تا به ســرت ای مـــه تـمـام،  ســلام

به پیشگــاه تو ای  خواهـــر شه کـَـونین          ز فـرد فـرد خلیـق، به صبح و شام ســلام

منم که هر سر مویم  به هر زمان گویـد          به جـان پــاک تـو ای دخــتـر امـام، ســلام

خاتم انبیاء

چه قدر بی شرم شده اند انسان ها،جنگ ها و کشتار ها،اعمالشان دیگر قابل تحمل نیست،چگونه توانسنه اندبه برترین انسان افریده شده،به برگزیده خداوند در زمین اهانت کند؟!!!چگونه می توانند به کسی که با تولدش رحمت و برکت را بر زمین جاری ساخت توهین کنند؟پیامبری که با ولادتش(پرید از رخ کفر در هند رنگ   تپیدند بت خانه ها در فرنگ)و این انسان امروزی که خود را برتر از همه ی موجودات می داند انقدر بی شرم و حیا است که حتی به پیامبر بزرگ اسلام (ص)هم رحم نمی کندو او را زیر بار توهین قرار می دهد.پیامبر ما در عصر جاهلیت نیز مورد اذیت و ازار قرار میگرفتند وحالا با این همه ادعای بشر که خود را مدرن ودانا میداند باز هم به ساحت مقدس ایشان توهین می کند.وای بر تو ای انسان وای بر تو که به برترین انسان ها توهین کردی.

عکس های اقای باقر مقصودلو

عکس های اقای محمد شرائنی